Alle jaren met Kerst “kip met kersen”, daar is meneer wel eens op uitgekeken. Het echtpaar is overigens ook al jaren op elkaar uitgekeken. Om het kerstdiner toch nog wat glans te geven huurt meneer – ook al vele jaren – een zielige gast bij het uitzendbureau Stichting Sneeuwvlok.

Dit jaar stond een zeer jong en hoogzwanger meisje op de stoep. Haar levensverhaal is waar of niet waar, maar in elk geval schokkend en zielig genoeg om de weldoeners een goed kerstgevoel te bezorgen.

In elk geval inspireert de aanwezigheid van een gaste tot venijnige sneren over elkaar tekortkomingen. Vooral meneers klachten over mevrouws kookkunst en haar eeuwige zelfingemaakte onbespoten kersen treffen doel, vooral als de gaste verklaart allergisch te zijn voor deze vruchten.

Meneer gaat zover met zijn drammerige pesterijen dat mevrouw besluit hem te verlaten. Ze wil de daad bij het woord voegen maar de vrouw komt niet ver want een sneeuwjacht maakt dit onmogelijk. De twee zijn voorlopig nog tot elkaar veroordeeld met het stuurse meisje als getuige.

Met het verhaal over haar familie en haar ongewilde zwangerschap is het echtpaar ook niet meer tevreden. Ze betalen ervoor, willen waar voor hun geld, dus poogt ieder dat levensverhaal om te vormen totdat het het gewenste medelijden oproept. Helaas hebben meneer en mevrouw hierover ook verschillende ideeën.Meneer prefereert een criminele achtergrond maar mevrouw zoekt het in relatieproblemen en ruzie met de ouders. De stemming wordt er niet vrediger op.

Alles verandert als het erop gaat lijken dat die dag in hun huis een kind geboren gaat worden. Dat is iets wat ze nog nooit beleefd hebben. Wat geeft een mooier Kerstgevoel dan onderdak te geven aan een pasgeborene! En als je dan geen stal hebt dan is er nog altijd de berging met een viskoffertje als kribbe en brommer en fiets als moderne os en ezel.

Maar zal het echtpaar blij zijn met de verrassing in hun berging…?