Pier Mans lijkt van de aardbodem verdwenen. Hij was door de ideële organisatie “Clean World” uitgezonden naar Aziatische landen. Zijn opdracht was om daar het verzet tegen Oxyflix, een chemisch bestrijdingsmiddel, te coördineren en het alternatief Green Power aan te bieden. Wat is Pier daar in het verre Yanzaï overkomen? Hij laat niets meer van zich horen. Zowel zijn familie als zijn werkgeefster lijken ook niets van zijn huidige situatie af te weten.

Op de verjaardag van zijn dochter komen op uitnodiging naast Iris nog vier vrouwen naar Piers geliefde volkstuin: zijn wantrouwende zuster Mabel, zijn nogal extreme moeder Mathilde, zijn onzekere en nog steeds verliefde ex Rosie en Olga Koning, directeur van Clean Word Nederland. Als is Pier er niet, de zwarte doos die hij zijn leven lang met zich meezeult, is er wel. Die aanwezigheid leidt tot allerlei angsten, speculaties en verdachtmakingen. Wat heeft Pier bewogen van het familiebedrijf Oxyflix over te lopen naar de “vijand” Clean World? Seks, geld of toch schuldbesef?

De strubbelingen worden nog heftiger als de Green Girl ten tonele verschijnt. Angela lijkt zo weggelopen uit een Tv-spotje van Clean World waarin ze gekleed in groene gewaden al dansend de boodschap van die organisatie brengt. Nu lijkt het er op dat ze ingehuurd is om die dag wat feestelijker te maken. Maar het effect is averechts. Haar onhandigheid is wel vermakelijk maar door haar vragen komen veel geheimen en intriges bovengronds.

Als dan ook nog bedrieglijk transacties zich aftekenen, een zwarte kist wordt opgegraven maar de doos met die kleur niet te openen is, als de onbespoten salade vol beestjes zit en oma stemmen hoort, als blijkt dat sommige vreemd gaan en anderen alleen maar vreemd doen, als blijkt dat sommigen Piers thuiskomst tot alle prijs willen verhinderen, dan is het maar goed dat alle regie uiteindelijk in de handen van één blijkt te liggen. Eén die op haar verjaardag voor een grote verrassing zorgt.