Mevrouw Haver, of liever Opoe Haverklap, de zeer krasse en eigenzinnige bewoonster van “De Haverklap”, is ontslagen uit de inrichting “Bosrust”, waar ze een half jaar daarvoor onder dwang opgenomen was.Opoe is echter nooit gestoord geweest, maar haar huisje staat altijd open voor mensen in problemen en dat stoort de buren. Daarbij komt dat deze zelfde buren haar grote fruittuin willen annexeren. Om dit doel te bereiken schuwen ze geen enkel middel. Ze gaan daartoe in het geniep relaties aan met de plaatselijke gezagdragers. De hysterica Martha Muysch gaat vreemd met de plaatselijke politiechef Bastiaan en de whiskydrinkende Roderick Bastogne heeft een affaire met de dominante burgemeester Anna de Gier. Ondertussen gunnen buren en minnaars elkaar het licht in de ogen niet. Maar hoe dan ook, Opoe moet wel weer weg!

Dan klinkt er een schot in de vroege morgen en in razende vaart buitelen de gebeurtenissen achter en over elkaar. We volgen de acties van de politieagenten Lola en Herman, we zien hoe Sjoerd met het “Doornroosje Complex” onderdak vindt in De Haverklap, we zijn getuige van de wraakneming van Pien Vandonderen op haar echtgenoot de commissaris, maar moeten ook toezien hoe dokter Popje van Boven de strijdbare Opoe weer naar Bosrust haalt.

Maar Opoe Haverklap komt weer terug, strijdbaarder dan ooit. En ze vindt trouwe vrienden aan haar zijde. Ook van onverwachte kanten wordt ze bijgestaan in de verdediging van De Haverklap tegen intriges en aanvallen. De leuze is daarbij: wie niet sterk is moet maar slim zijn. Het lukt zelfs om bij een drieste stormaanval de ME in de meest letterlijke zin van het woord om de tuin te leiden.

Na alle Herrie om de Haverklap kan dan de rust neerdalen, een rust waarvan logerende patiënten van Bosrust in de toekomst gaan profiteren.
Opoe: mevrouw Haver of ook Opoe Haverklap, de zeer krasse en eigenzinnige bejaarde bewoonster van “De Haverklap”, nog maar kort ontslagen uit “Bosrust”